Paris jour 83: Sainte Chapelle

Bonsoirr,

Vanochtend had ik het weer even moeilijk met opstaan. Ik was al om 07:15 wakker en kon niet meer slapen door een soort van stressig gevoel. De kinderen werden om 07:45 wakker en ja, toen was er met mijn slaap geen beginnen meer aan. De kinderen maakten behoorlijk veel lawaai en dit keer werden ze niet gesust, blijkbaar alleen in t weekend dus. Gelukkig heb ik daar dan maar 2x per week last van, maandags als ik vrij ben en donderdags als mijn les later begint. De rest van de dagen moet ik toch al vroeg opstaan.

Nou goed, toen maar gesmst wie er zin had om mee te gaan naar St. Chapelle. He-le-maal niemand.. Iedereen had al wat te doen en van sommigen kreeg ik niet eens antwoord.. Nouja dat was wel even lonesome, maarja, toen ben ik zelf maar op pad gegaan. Eerst nog even langs de bank voor mijn bankrekening. Shit, dicht op maandag. Daarna voor de Passe Navigo, kan niet, moet per se met papieren opgestuurd worden-_- Nou dat was niet zo'n geslaagd begin. Toen de metro genomen naar cité om daar naar Sainte Chapelle te gaan. Onderweg kwam ik erachter dat ik mijn camera vergeten was, grr. Achja, mooi excuus om nog eens terug te gaan.

Eenmaal bij Sainte Chapelle moest ik eerst door een veiligheidspoortje enzo en ik dacht echt: huh, hoezo.. Bleek dat dezelfde ingang was voor het Palais du Justice. Toen snapte ik t^^ De wachtrij was gelukkig niet zo lang, in het weekend schijnt het zo'n 2 uur te duren dat je in de rij moet staan haha.

Toen ik Sainte Chapelle binnenliep dacht ik eerst: wat klein..! Op de foto's leek het veel grootser.. En ik had het eigenlijk al wel snel gezien. Het was mooi hoor, daar niet van, maar de foto's die ik me herrinner vond ik mooier.. Ik liep even langs een kraampje waar ze kaarten verkochten, in het Sainte Chapelle zelf. En toen zag ik weer een van die mooie foto's. Veel grootser. Dus ik keek naar de kaart, toen weer naar de kapel.. Niet hetzelfde.. En toen ontdekte ik een ingang naar boven, wat trappen op en ja hoor, toen kwam ik in de grootse kapel dat wat ik op alle plaatjes had gezien. En het was echt heel mooi en indrukwekkend. Wouw:) Helaas dus geen fototoestel bij me, maar zo kon ik nóg beter met mn ogen kijken. Er stond ook een video aan waarop werd uitgelegd, dat de Rose van St. Chapelle een verhaal vertelde. De stukjes ervan werden opgelicht en uitgelegd wat het voorstelde, heel interessant! Het was wel het bijbelverhaal, iets waar ik dus niet in geloof, maar ik vond het gewoon meer interessant om te weten dat die cirkel dus een verhaal vertelt, het verhaal zelf interesseerde me minder. De linkerkant werd helaas gerestaureerd, dus dat kon ik niet zien, maar de andere kant was echt heel mooi. Prachtig glas in lood!

Na St. Chapelle wilde ik de Conciergerie in, maar ik geloof dat dat niet kan.. Ik vond nergens een ingang voor bezoekers helaas. Ik ben nog wat gaan rondwandelen en besloot pepernoten bij de hema te gaan kopen om uit te delen bij mn presentatie van vrijdag. Ik doe mn presentatie namelijk over Sinterklaas^^ Maarja, ze waren uitverkocht>:( Ik kon ze nergens meer vinden! Toen heb ik maar gevulde speculaas gekocht. En ook voor mezelf, nouja was toch maar 0,75 voor best een grote plak! Ik nam alvast een hapje opweg naar huis en ohhhh wat had ik dat gemist! Wat heerlijk zeg, gevulde speculaas!

Eenmaal weer thuis heb ik geluncht en nog wat huiswerk gemaakt en toen was het alweer tijd om de kinderen te halen. Oeef wat was ik zenuwachtig zeg.. Maar ik bedacht me dat het haast niet erger kon dan vrijdag, dus dat het wel ietsje beter zou gaan.

Eenmaal bij de klas van Gabriel keek ik over het randje om door het raam te kijken en hij zag me al. En het lachje dat op zn gezicht verscheen was al een beetje groter dan de vorige keer. Trots kwam hij meteen naar me toe met een zakje met koekjes die hij vandaag had gemaakt op school. Helemaal zelf! Hij begon meteen weer over de gouter en ik dacht: neee he, niet zoals vorige keer.. Ik zei dat hij moest wachten op zn zussen. Eenmaal met zn allen bij de poort maakte ik hem meteen duidelijk dat hij 3 koekjes mocht hebben en verder niks. Hij zei dat hij er 2 zou eten. Okee, prima.

Op weg naar huis rende hij te ver voor me uit. Dat maakte ik hem rustig duidelijk. De volgende keer zal ik het hem nog eens duidelijk maken en consequenties stellen.

Thuis besloot ik hem meteen te douchen, dan hadden we dat gehad. De meiden moesten van mij hun huiswerk maken. Mariam had geen huiswerk, dus die moest van mij aan de piano beginnen. Inès had een beetje huiswerk, maar ze leek niet zo'n zin te hebben dat te gaan maken. Nou goed, eerst Gabriel maar eens in bad doen. Ik zei: ga je mee, gaan we eerst douchen. En jawel, hij ging meteen mee! Echt heel lief, hij begon zich zelfs al uit te kleden. Ik deed de douche vast aan zodat die alvast warm was. Hij ging zo het bad in en onder de douche staan. Ik heb zn haartjes gewassen en hij heeft me geholpen. Woow, ik was echt verbaasd dat dit zo goed was gegaan! Tijdens het aankleden van Gabriel heb ik Inès overhoord van haar dictee en eigenlijk kende ze het vrij goed. Mn dag kon al niet meer stuk, want ik heb Gab voor de tv gezet en tsja, dan heb je er geen kind meer aan:) Zo blij dat het zo goed was gegaan!

Mariam moest van mij onder de douche terwijl Inès haar piano deed. Ik heb geluisterd bij Inès en we hebben een beetje gekletst. Toen was het Inès haar beurt om te douchen en ging ik naar boven waar de kleine nog steeds geconcentreerd tv zat te kijken en Mariam zat te tekenen. Toen eenmaal ook Inès boven was, zijn we met zn allen gezellig Cars 2 gaan kijken. Heel gezellig. Toen kwam Nayla thuis, zijn we gaan eten en Nicolas is vanavond laat thuis. Tijdens het eten was Gabriel laat met eten. Zn moeder begon hem te voeren, maar ze zat aan de andere kant van de tafel, terwijl ik naast Gabriel zat. Dus ik stelde voor hem te voeren, maar dat hoefde niet zei ze. Gabriel zegt ineens: Non, stop! Pakt zijn lepel uit zn moeders hand en geeft hem aan mij. Ahhw schattig! Nayla zei dat ze het idee had dat hij me wel mocht. Nou, gelukkig maar. Zaterdag en vandaag lijkt het er wel op, dus dat is fijn. Nayla is nu de kinderen in bed aan het doen, ik zit in de woonkamer op de bank.

Het was een geslaagde dag. Het begon weer moeilijk, maar dat ken ik nu van mezelf, dat wanneer ik ergens nog niet gewend ben, of ik ben gestresst ofzo dan krijg ik een naar gevoel en hier uit zich dat in heimwee en dan kom ik moielijk mn bed uit. Maar de rest van vandaag is goed verlopen, dus ik ben zeker tevreden.

Jullie zijn weer helemaal op de hoogte geloof ik, dusseh, tot morgen!

Bisouss

Paris jour 82: un film horrible

Halloo allemaal,

Allereerst bedankt voor al jullie reacties, vind ik erg leuk om steeds te lezen!

Zondag was een leuke dag. Ik werd natuurlijk wel weer wakker van de kinderen, dat is jammer. Maar Nicolas, die met de kinderen was opgestaan, suste ze wel steeds en zei: ‘Zachtjes, Susan slaapt!’ Maarja, ik was dus wakker, maar lag nog een beetje te doezelen.

’s Ochtends had ik eigenlijk niks gepland. De meeste au pairs hier zijn er niet zo vroeg bij, beetje jammer haha. Heb mijn koffers opgeruimd, alles in de kast gelegd, en ben gaan ontbijten. Er was niemand in huis, ik had ze allemaal horen vertrekken. Er lag helaas geen briefje waar ze waren, had dus ook geen idee hoe laat ze terug zouden zijn.

Rond 12:00 waren ze terug en gingen de meiden tv kijken. Nicolas en Gabriel waren nog weg. Heb een beetje gekletst met de meiden en tv meegekeken en ben daarna verder gegaan met koffers opruimen. Nicolas en Gabriel kwamen inmiddels ook thuis. De kinderen werden geroepen voor lunch en ik wilde eigenlijk niet meteen ook erheen lopen, want misschien hadden ze daar niet op gerekend. ‘Susan, we gaan lunchen!’ Riep Nicolas uit de keuken en toen ik de keuken inliep stond daar al een bord met eten en een glas voor me klaar. Dat vond ik heel fijn.

Ik heb helpen afruimen en toen was het tijd voor Inès om haar arabisch te leren. Dat is een activiteit van de woensdag. Nayla komt uit Libië, en blijkbaar spreken ze daar dus arabisch, weer wat geleerd! Ik ben er even bij blijven zitten want ik vond het wel interessant.

Vervolgens was het wel tijd om te gaan en heb ik de metro genomen naar Odeon om daar met Tess en Juul naar de film te gaan. We wilden eerst naar een film met Justin Timberlake, maar die draaide daar niet. Nou, toen gingen we naar The Impossible, als je een depressieve middag wilt: ga erheen! Mijn god, dat ging dus over een familie die in de tsunami van 2004, die op Sri Lanka, terecht komt en brrr wat was dat echt gedaan zeg.. Alsof je er zelf in zat, echt afschuwelijk. Ik werd me ineens veel bewuster van wat voor ramp dat is geweest.. Na wat traantjes gelaten te hebben was de film afgelopen en zijn we naar de starbucks gegaan. Althans, dat was het plan, er was alleen nergens plekL We zijn naar de Brioche Dorée gelopen en daar hebben we nog gezellig gekletst. Om 18:15 was het toch wel echt tijd om naar metro Pigalle te gaan, waar we met heel wat anderen hadden afgesproken om uit eten te gaan. Wij kwamen als laatste aan, oeps.. Het was heel leuk om iedereen weer te zien. Anniek, Maartje, Roos, Kelly, Nicchelle, ze waren allemaal weer daar, echt leuk hihi.

In een gezellig restaurantje zat ik bij Tessa Julia en Maartje en we hadden alle 4 kip met friet haha. Maar t was wel lekker en maar €10,-

Na het etentje, het was pas 21:00, vond ik het eigenlijk wel leuk om nog even naar place du tertre te lopen, om te kijken hoe dat in het donker zou zijn. Juul en Tess wilden wel mee. Ze liepen wel te zeuren over de trappen, maar ze hebben t gedaan. Trots op ze! Het was er gezellig, we kwamen langs dat restaurantje met live piano en we kwamen ook nog langs een restaurantje met live gitaar of iets. Heel gezellig. Toen wilden Tessa en Julia nog even in t Sacré Coeur, nou prima. Er was daar een mis bezig, dat was wel leuk om eens mee te maken. Daarna nog even van het mooie night view genoten van Parijs en daarna zijn we naar de metro gelopen. Het was echt een gezellige zondag dus.

Morgen weer aan de slag, hmm, ben benieuwd hoe dat gaat lopen. Ik zie er wel tegenop eerlijk gezegd.

Nou goed, morgen meer!

Bisouss

Paris jour 81: un jour étrange

Zooo hehe, de blog werkt weer! Ik kon mijn verhalen niet posten, want de site lag er nu al een paar dagen uit. Maar, hij doet het weer! Hier dus blog dag 81;)

Het was een rare dag vandaag. Ik werd wakker om 08:00 van de kinderen. Ik voelde me helemaal niet lekker, moe, lusteloos, buikpijn, rugpijn etc. Maar ik wist dat ik niet ongesteld moest worden ofzo, maar toch voelde ik me zo. Bovendien had ik niet echt een plan voor vandaag. Ik wist alleen dat ik om 16:30 met Nicolas mijn koffers op moest halen en vanavond moest babysitten. Daar keek ik heel erg tegenop. Gister had er behoorlijk ingehakt. Ik had enorm enorm heimwee vanochtend. Zo erg zelfs dat ik op internet ging opzoeken of ik niet overspannen was of een ernstige vorm had van heimwee. Ik vond op internet dat mensen die graag plannen en graag weten wat ze precies te wachten staat, er meer moeite mee hebben als dingen veranderen en dus erg gevoelig zijn voor heimwee. Ik moet het dus wel gewoon tijd geven. Maar ik had het er wel zwaar mee vanochtend. Uiteindelijk ging ik gelukkig toch met Juul en Tess lekker eten bij de pain quotidien.

Dat luchtte gelukkig erg op, gewoon even bezig zijn, afleiding. Het ontbijt was erg lekker en gelukkig waren Tess en Juul ook lam, want die waren uitgeweest die avond daarvoor.

Na de pq zijn we naar de champs gegaan om naar de kerstmarkt te kijken. Leeuuk was het! Heel gezellig al die kraampjes en ik kreeg al meteen zin om met pap en mam en Tom oliebollen te gaan bakken en eten haha.

Toen was het toch echt tijd om weer naar huis te gaan en met Nicolas mijn koffers te gaan halen. Fabrice was thuis en heeft ons nog even geholpen. Heel aardig vond ik dat. Heb met Nicolas in de auto over Gabriel gepraat en dat ik er zo tegenop zag om weer te babysitten en over nog wat andere dingen, koetjes en kalfjes. Koffers halen viel eigenlijk wel mee.

Eenmaal thuis vroeg Nicolas of ik misschien het diner wilde surveilleren om te oefenen met Gabriel. Daar had ik eigenlijk geen zin in, maar ik heb het toch gedaan, omdat ik alles moest proberen van mezelf en er misschien nog wat van zou leren. Nou, het viel wel mee. Nicolas kwam er af en toe bij staan en waarschuwde Gabriel nog dat hij geen ‘crise’ zou gaan doen vanavond met mij, anders morgen weer geen tv. Gabriel zei steeds dat hij beloofde dat hij dat niet zou doen. Hij testte me wel weer met het toetje, maar die heb ik uiteindelijk afgepakt omdat hij niet netjes at en ik hem al had gewaarschuwd.

Gabriel mocht dus de hele dag geen tv kijken omdat hij gister zich zo had misdragen. Maar de meiden keken wel tv en dat is op dezelfde etage als de keuken. Dus ik heb Gabriel meegenomen naar zijn kamer om een verhaaltje te lezen. Nu wilde hij wel dat ik voorlas. Daarna wilde ik tanden met hem gaan poetsen, maar hij had daar geen zin in. Toen heb ik zijn lievelingsauto gepakt en deed ik alsof de auto met een zware stem zei: ‘Gab, tu viens?’ (Gab, kom je?) Dat vond hij grappig. Ik lokte hem met de auto naar de badkamer (vergelijkbaar met de reclames van peijnenburg) en hij ging mee naar de badkamer waar hij gewillig zijn tandjes liet poetsen. We hebben nog even gespeeld met de haarklem van zijn moeder, die als monsterbek diende. Erg schattig. Daarna zei ik: ‘En laat je me nu dat boekje zien die ik voor moet lezen?’ Hij gooide de klem om de grond en rende naar zijn kamertje. ‘Gab, kom eens terug, ruim eerst even die klem op!’ En dat deed hij gewoon haha. Ik stond er versteld van. Daarna rende hij weer weg en ruimde ik de tandenpoetsspullen op. Daarna kwam hij terug, hield zijn auto voor zijn mond en zei met een zware stem: ‘Susan, tu viens?’ hahaha wat moest ik lachen zeg. Hij had me precies nagedaan haha. Verhaaltje lezen ging heel goed en toen belde Nayla om te zeggen dat als er iets was ik op de telefoon van Nicolas moest bellen. Gabriel stond ongeduldig met zijn handje ‘Donne-moi la telephone!’ Ik zei dat hij even moest wachten tot ik klaar was en dat ik hem daarna de telefoon zou geven. Hij pakt de telefoon zegt en houdt hem voor zijn gezicht terwijl hij in dat spiekertje praat. Nayla praat terug en met gefronste wenkbrauwen kijkt hij me aan en zegt: ik hoor het wel heel slecht! Ik zei dat hij de telefoon tegen zijn oor moest houden en toen ging het gelukkig. In de telefoon zei hij: ‘Maman, je vais pas faire la crise.’ Haha wat schattig. De tv is hem dus toch wel heel dierbaar. We hebben nog even verder gelezen en toen hij in zn bed ging duurde het wel even wat langer, maar hij deed het wel.
Daarna ben ik boven de meiden gaan halen die nog tv keken en Inès had even geen zin om m uit te zetten. Maar ik won natuurlijk, ze zette de tv uit na wat huilen en zeuren en protesteren. Mariam was ondertussen allang beneden.
De meiden heb ik nog even wat laten lezen, ondertussen heb ik de keuken opgeruimd en daarna moesten ook zei gaan slapen. Woow, nu lagen ze gewoon allemaal in bed en alles is goed gegaan! Ik was zo ontzettend blij hoe het was verlopen! Pff wat een opluchting en wat een enorme verbetering. Inès kwam nog wel even naar boven om te zeggen dat ze niet kon slapen omdat ze buikpijn had. We hebben even haar moeder gebeld en die heeft het toen opgelost. Inès vroeg of ze nog even boven bij mij mocht blijven, jaja die kleine profiteur, en ik dacht waarom niet. Toen ik zei dat ze weer naar bed moest deed ze dat meteen. Prima dus!

Natuurlijk zal ik nog grondig uitgetest worden, maar om te merken dat het dus ook heel goed kan gaan, heb ik een soort van streefpunt en weet ik dat het kan. Dat geeft me weer wat hoop en vertrouwen.

Dit wilde ik jullie even mededelen. Het was dus een rare dag omdat ie heel slecht begon maar fantastisch eindigde.

Bisous!

Paris jour 80: le premier jour..

Goede avond!

Leuk dat jullie weer lezen:) Ik hoop dat jullie een fijne dag hebben gehad. En zo niet, een troost: het is weekend!

Mijn dag was lang. En het was met pieken en dalen. Vanochtend werd ik moe wakker, maar ik heb wel lekker geslapen. Het was vroeg, want ik moest natuurlijk naar school. Maar in Saint-Cloud moest ik mn wekker vroeger zetten, dus het gaat.

Ik had les en we hadden een toets vandaag over alles wat we de afgelopen tijd hadden geleerd. Ik had het goed doorgekeken, dus ik had er al wat meer vertrouwen in.De toets was half makkelijk half moeilijk. De verleden tijd blijft moeilijk met de imparfait, passé composé en de plus-que-parfait. Ik hoop dat het een beetje gelukt is. Na de toets keek ik een beetje moeilijk omdat het niet zo goed gegaan was, maar Sadmah maakte me al snel aan het lachen en toen ze zei dat ik niet zo boos moest kijken. Ze vroeg me hoe oud ik was en ik zei 19. 'Nou, nu lijk je 19, maar ik weet zeker, als je zo blijft kijken,' en ik voelde hem al aankomen dus ik begon al te lachen, 'dan lijk je binnen 10 dagen 40 door de rimpels!'

Na school ben ik gewoon terug 'naar huis' gegaan, het is natuurlijk niet thuis, maar hier is het mn huis. Het regende en ik had eigenlijk wel even behoefte om een rustige middag voor mezelf te hebben. Ik heb gtst terug gekeken en heb mn blog over gisteren geschreven. Ik was best gespannen omdat ik bang was dat ik van alles zou vergeten vanmiddag, of dat het niet goed zou gaan met de kinderen.

Toen was het tijd om de kinderen te gaan halen. Ik was om 16:20 bij de poort van de school en wilde naar binnen lopen. Maar de directeur vroeg me wat ik ging doen. Ik zei dat ik Gabriel ging halen, maar ik moest wachten tot 16:30 want dan gaat de poort pas open. Oo.. Haha dat is wel anders dan bij de school van Ambre en Baptiste. Daar gaan de moeders om 16:15 naar binnen om hun kinderen te halen en is de school om 16:30 compleet leeg. Maar hier gaat om 16:30 dus de poort open. Nou goed, geeft niet. Het regende wel een beetje, maar de kerstversiering waarmee boulevard Félix Faure was versierd, vrolijkte me op.

Om 16:30 ging inderdaad de poort open en liep ik naar binnen. Aangekomen bij de klas van Gabriel duurde het niet lang voor hij me zag en verscheen er even een klein glimlachje op zijn gezicht. Goed begin. Hij gaf me zn hand en zo liepen we samen naar beneden. Vervolgens begon hij meteen over de gouter, maar ik zei dat hij even moest wachten op zn zussen. Eenmaal bij de poort stond Mariam al te wachten, maar Inès liet nog 5 minuutjes op zich wachten. Daarna hebben we met zn 4en daar de gouter gegeten, zo doen ze dat hier, bij de poort meteen de gouter erin. Nou en hier ging het dus mis. Gabriel had zijn koekjes op, maar wilde meer. Ik zei dat 3 (!) de limiet was en dat zijn gouter op was. Oejj toen begon hij te schreeuwen en te huilen en er was niks meer mee te beginnen. Ik had het moeilijk met hem. Ik kon hem niet vastpakken, ik kon niet met hem praten, ik kon n-i-k-s. Zn zussen probeerden hem te sussen, maar het hielp eigenlijk niet. Hij kalmeerde wel een beetje, maar toen we naar huis wilden lopen begon hij helemaal opnieuw. Schreeuwen, springen, krijsen pff. En van vastpakken werd het alleen maar erger helaas. Uiteindelijk was het Mariam die erin slaagde hem te kalmeren omdat ze hem optilde. Nou, hij was natuurlijk veel te zwaar voor haar, dus ik vroeg hem of ik hem mocht dragen. GELUKKIG mocht dat. Hij vrolijkte op en lachte zelfs. Ik heb met hem gepraat over auto's en hij praatte terug. Toen we bijna thuis waren wilde hij weer zelf lopen. En toen begon hij weer over de koekjes en begon weer een bui. Gelukkig een kleintje, duurde niet lang.

Thuis heeft Gabriel een beetje gespeeld en Inès ging opruimen. Geeeen idee waarom, maar het schijnt dat ze dat graag doet. Mariam was ook iets aan het schoonmaken. Vraag me niet waarom ze dat doen, maar ze deden het uit zichzelf, dusja. Tis wel nuttig:p Nou goed, Gabriel wilde al snel zijn bad en Mariam heeft me daarbij geholpen. Ging eigenlijk heel goed. Mariam moest piano spelen en Inès ging douchen.Om 18:00 kwam Nayla al thuis, om me een beetje te helpen met hoe en wat vanavond. Ze vroeg of Gabriel niet boos was geworden, maar dat was hij wel natuurlijk. Ze heeft hem streng toegesproken dat ze dat niet wil hebben en zeker niet bij mij. Hij moest in de hoek kalmeren maar mocht later toch Cars kijken. Niet zo consequent was dat. Ze bestelde de pizza en is toen weer vertrokken. Ik had nog lang niet alles onder controle vandaag. Ik hoop niet dat ze dat wel van me verwachtte.

Om 18:45 kwam de pizza aan en hebben we lekker pizza gegeten. Het was best gezellig aan tafel. Maar ik was ook een beetje gestresst nog, gewoon omdat ik hoopte dat alles deze avond ook goed zou gaan. Gelukkig hebben ze een tv hier, zodat de kinderen na het eten lekker tv konden kijken. Vanaf 19:15 tot 20:00 hebben ze lekker tv gekeken en kon ik even rustig wat tijd voor mezelf pakken achter mn pc aan de tafel achter hen. Daarna moest de film uit en ja.. dat viel natuurlijk niet goed. Gabriel begon weer te huilen en mekkeren. Hij wilde ook niet naar beneden enzo echt vreselijk vond ik het. Met tanden poetsen hetzelfde verhaal, met verhaaltje lezen hetzelfde verhaal en zn bed in ook. Het was met Gabriel een groot drama vind ikzelf. Hij wilde niet dat ik zn tanden poetse, hij wilde niet dat ik een verhaaltje voorlas, dat moest Inès allemaal doen. En als Inès dan even wegliep, dan begon ie te huilen en te schreeuwen alsof ik een of ander monster ben die hem mishandelt. Dus kortom, mijn dag met de kinderen was erg zwaar, nouja, met Gabriel. En dan slaat natuurlijk ook weer de heimwee toe. Dan voel ik me weer alleen, want het is een nieuwe familie, nieuwe kinderen, nieuw nieuw nieuw, Gabriel die het me moeilijk maakt, ik ben moe, nou alles bij elkaar opgeteld was het dus niet zo'n leuke dag voor mij helaas.

Maar goed, hopen dat het morgen beter gaat. En ik weet dat het beter wordt, dat was met Ambre en Baptiste ook zo. Maar dat heeft tijd nodig en ik hoop dat ik dat volhoud. Ik wil namelijk eigenlijk nog niet naar huis en gewoon mijn jaar afmaken. Maar als ik het straks niet meer trek, tsja, dan kan ik misschien niet anders. Maar laten we niet op de zaken vooruit lopen. Dit was een zware dag, morgen kan alleen maar meevallen. Positief blijven!!

Ik hoop dat jullie dag beter was haha. Maak jullie niet teveel zorgen, het komt wel goed. En komt het niet goed, dan kom ik gewoon naar huis en komt het alsnog goed:)

Een hele fijne avond allemaal en een fijn weekend!

Bisouss

Paris jour 79: le déménagement

Bonsoir à tous,

Vanochtend ging ik vroeg mn bed uit, want ik zou met de kinderen en een van de gastouders de weg naar school lopen. Ik was na heel wat stress gelukkig toch op tijd. Toen ik binnenkwam stond Gabriel (het jongetje van 3) al trots klaar om me zijn nieuwe schoenen te laten zien. Dat was dan ook het eerste wat hij zei: ‘Kijk, mijn nieuwe schoenen!’ En ook Inès en Mariam hadden nieuwe schoenen. Haha schattig was dat.

Vervolgens ben ik met de kinderen en Nicolas naar school gelopen. Hij heeft me meteen al een aantal dingen uitgelegd, dat was handig. Na het wegbrengen van de kinderen vroeg Nicolas of ik zin had om nog een kopje koffie te gaan drinken. Nou, dat vond ik erg aardig en daar had ik natuurlijk wel zin in:) Eerst moest hij nog even zijn computer ophalen thuis, en daar kwamen we in de gang Nayla tegen. Ik bleef even met haar kletsen terwijl Nicolas zn computer ging halen. Toen kwam ook nog de schoonmaakster binnen en zij is echt heel aardig en hartelijk en vrolijk. En Nayla was ook erg aardig tegen haar. We zijn met zn 3en een koffie gaan drinken in een cafeetje vlakbij. Nayla moest na haar koffie helaas meteen weg, maar Nicolas en ik hebben nog even gekletst. Even later was het ook voor hem tijd om aan t werk te gaan en dus ging ik op zoek naar kaartjes. Een voor de oude gastfamilie en een voor de ouders van Basile, om ze te bedanken voor hun steun.

Daarna had ik school en t was weer een beetje saai, maarja dat is nu eenmaal zo op donderdag. Ben blij als ik straks die 'extra les' schrijven heb ingeruild voor spreken. Hoop dat dat wat praktischer zal zijn.

Na school ben ik met Roos een broodje gaan eten en daarna teruggegaan naar Saint-Cloud om mijn kamertje helemaal schoon te maken. Had dinsdag al gestofzuigd, maar moest nog even wat stof afhalen, vuilnis wegbrengen, douche schoonmaken, wc schoonmaken en de laatste spulletjes inpakken.

Daarna ging ik de kinderen halen van school. Ze wisten dat het de laatste dag was, maar ze waren er gelukkig niet zo mee bezig. Ze waren eigenlijk best lief die middag dus dat was fijn. Isabelle zou ervoor zorgen dat ze rond 18:45 thuis zou zijn, maar haar kennende wordt dat dus 19:00. Ik had in ieder geval gezorgd dat de kinderen helemaal klaar waren en aan het diner zaten. En tot mijn vreugde kwam Isabelle om 18:45 thuis! Ik was heel blij en bedankte haar. Ik gaf haar het doosje chocolaatjes dat ik had gekocht met het mercikaartje erbij. Dat vond ze erg lief. Ik heb de kinderen een knuffel gegeven en omdat Ambre me vast bleef houden en bijna moest huilen dat ik weg ging, moest ik ook even slikken. Ik heb boven mijn allerlaatste dingen klaargemaakt waar ik die middag geen tijd meer voor had, heb mijn koffers in de opslagruimte naast mijn kamer gezet en ging toen naar beneden. Ik moest de sleutel van dat kamertje naast mij nog naar beneden brengen, dus dat deed ik. De kinderen gingen van tafel om snoepjes voor mij te verzamelen als afscheidscadeautje. Dat vond ik wel schattig, maar eigenlijk had ik ook haast..! En het duurde en het duurde maar ik vond het lullig om te zeggen dat ik moest gaan. Toen ik eindelijk weg kon heb ik me enorm gehaast. Helaas gaat dat minder makkelijk met een overvolle tas en een koffer (die toch behoorlijk zwaar was..).

Toen ik eindelijk aankwam was ik echt blij dat ik er was. Nicolas deed de deur open en zei meteen 'Bienvenue!' Dus dat was wel fijn. Ik heb ze een doos chocolaatjes overhandigd en daar was het hele gezin blij mee. De kinderen kwamen allemaal een kusje geven en ik mocht even naar mn kamer. Daar heb ik mijn spullen een beetje uitgepakt. Het diner was nog niet klaar, dus ik was gelukkig niet te laat ofzo. Ik heb gevraagd of ik ze kon helpen en Nicolas heeft me daarop meteen de hele keuken laten zien haha. Heb samen met hem de tafel gedekt terwijl Inès en Gabriel tv keken en Mariam aan het tekenen was.

Eenmaal aan tafel was het gezellig druk. De kinderen hadden verhalen, discussieërden (pff hoe schrijf je dat..?!) maar ik vond het gezellig. Nicolas en Nayla stelden wat vragen aan mij en ook Mariam vroeg wat dingetjes. Voor het toetje hadden ze kleine taartjes, want het was de verjaardag van Mariam. Ze is 9 geworden. Ze hadden 3 kaarsjes in haar taartje gezet en we hebben met zn allen gezongen. Als laatst werden ook nog mijn chocolaatjes aangebroken en die vielen gelukkig in de smaak.

Na het eten moesten de kinderen meteen naar bed, want t was al 20:30. Gabriel zat vol energie omdat hij 's middags natuurlijk nog slaapt. Tanden poetsen, etc. Ook deze kinderen nemen voor het eten hun bad, dus ze waren al in pyjama. Daarna kregen we een speciaal ritueel. Mijn gastgezin is namelijk christelijk. Of katholiek.. Of Rooms katholiek.. Of.. haha nou ze geloven in God, in Jezus en gaan 's zondags naar de kerk. (Oeejj hier gaat papa mij op aanspreken, ik voel de bui al hangen! Papa heeft namelijk altijd heel erg zijn best gedaan om ons nog enigszins wat bij te brengen over God en Jezus enzo. Alleen het is niet zo goed blijven hangen zoals jullie zien.. Sorry pap!) Ze gingen naar de kamer van Nicolas en Nayla en staken daar een kaars aan. Alle lichten gingen uit en ze begonnen een gebed te zingen. Na het gebed bedankte Nicolas God voor deze dag en dat zijn dochter 9 was geworden en dat ze maar goed en mooi mag opgroeien. En hij bad voor mij, dat ik het naar mijn zin zou krijgen in hun gezin. Aah zo lief vond ik dat!

Toen de kinderen eenmaal op bed lagen gingen Nicolas en Nayla de serie Borgen kijken. Ik geloof dat pap dat ook kijkt. Ik vroeg of ik mee mocht kijken en het antwoord was 'natuurlijk!' en Nayla schoof op zodat ik naast haar kon gaan zitten. Helaas hebben ze het natuurlijk in Frankrijk nagesynchroniseerd, dus het was voor mij moeilijk te volgen. Met ondertitels is toch een stuk gemakkelijker! Na de eerste aflevering zei ik dat ik ging douchen en ging slapen. 'Bonne nuit!'

Woeejj nou, vandaag was dus de verhuizing! Althans, een deel daarvan. Het eerste kleine koffertje staat nu in mijn kamer. Ik vind het een fijne kamer. Het is niet groot, maar ik heb heel veel opbergruimte in een grote kledingkast, waar ik ook mijn blazers kan ophangen, ideaal. En de douche is heel fijn, wel beetje harde straal, maar dan zet ik gewoon de kraan wat zachter. Beter dan een te zachte straal! Het wordt wel snel koud in deze kamer, maar er is een verwarming. Wel spannend, morgen moet ik alleen de kinderen gaan halen en alles doen en ik hoop maar dat het goed gaat..! Voor 19:00 moeten Inès en Mariam in ieder geval hun huiswerk gemaakt hebben, piano hebben geleerd en gedouched hebben en Gabriel moet alleen zijn douche hebben gehad. Vanavond gaan Nayla en Nicolas al vroeg weg naar een tentoonstelling, dus ik eet met de kinderen en leg ze op bed. Maar het diner is pizza, want ze bestellen meestal vrijdags pizza. JEESS:D Ik hou van pizza. En dan laat ik ze denk ik even tv kijken terwijl ik opruim en hoef ik ze alleen nog op bed te leggen.

Ik kijk met een heel fijn gevoel terug op vandaag. Ik voel me echt veel meer thuis, nu al! Ik ben niet meer 'alleen'. Ik ben nu in een familie die me laat voelen alsof ik thuis ben. Tenminste, zo voelt het voor nu:) Ik weet niet hoe de rest van de periode zal verlopen, maar dat weet niemand. Dus ik geniet maar gewoon van het moment. Het was een lange en vermoeiende dag, dus tijd om te gaan slapen!

Morgen laat ik jullie weten hoe mijn eerste dag is verlopen!

Bisouss

Paris jour 77 et 78

Bonsoir à tous,

Paris jour 77:

Gister was een mooie dag. De zon scheen en het was niet koud. Om 08:45 had ik weer school en heb ik weer veel geleerd. Ik was echt even aan het worstelen met een stukje grammatica, maar ik snap het nu haha.

Na school heb ik nog even wat rondgewandeld en ben daarna teruggegaan omdat ik nog wat spulletjes moest inpakken en wat moest schoonmaken. Daarna heb ik de kinderen opgehaald en ze waren best lief gister, dus dat was fijn:)

Gisteravond hebben Fabrice en Isabelle de tweeling verteld dat ik wegga. Ze hebben gezegd dat ik terugga naar Nederland om m'n ouders weer te zien. Ik vond dat wel okee, zo begrijpen de kinderen het in ieder geval en kunnen ze nooit het gevoel krijgen dat het aan hen lag dat ik vertrek.

Paris jour 78:

De woensdag, altijd een volle dag. Het was een beetje haasten vanochtend, maar ik was overal gewoon op tijd en alles was onder controle. De kinderen waren heel moe en chagrijnig vanochtend, dus dat was minder.

Vandaag mochten de ouders de muziekles van de kinderen bijwonen. Ik had dat vorige week aan Isabelle verteld, maar toen leek ze al niet zo geinteresseerd. En vandaag was ze er dan ook niet bij.. Heel veel moeders waren er wel, dus ik vond het heel sneu voor Baptiste. Ik vroeg of Ambre en ik dan de les mochten bijwonen, maar dat mocht niet, want als iedereen z'n broertjes en zusjes meenam, zou het veel te vol worden. Echt jammer dat we er niet bij mochten zijn:( Tijdens de muziekles van Baptiste heb ik Ambre allerlei boekjes voorgelezen. Ze zat op schoot en zat stilletjes te luisteren. Schattig was dat. Helaas moesten we al snel Baptiste gaan halen en konden we niet verder lezen. We zijn naar huis gewandeld en thuis heb ik het déjeuner klaargemaakt. Baptiste at erg goed, maar Ambre at weer veel te langzaam (en als ik zeg langzaam dan gaat het om een bordje rijst met courgette waarover ze dan langer dan een half uur doet). Baptiste had zijn eten na een kwartier al op en Ambre was na een half uur halverwege. Ik was daar natuurlijk niet blij mee, en weer had ze geen tweede verhaaltje verdiend, net zoals vorige week.

Toen de kinderen eenmaal lagen te slapen, ben ik gaan strijken. Voor de laatste keer het beddegoed strijken, wat een k-werk. Het was een enorme stapel aan kleertjes, maar ik had het snel klaar. Ik dacht dat de kinderen wel goed zouden slapen, maar helaas kwam Baptiste 2x z'n bed uit om te vragen of hij al uit bed mocht. De eerste keer kwam hij na een half uur, de tweede keer weer een half uur later. Hartstikke dom natuurlijk, want nu liep hij al een uur slaap mis die hij juist zo hard nodig had. Gelukkig bleef hij in z'n bed nadat ik de tweede keer hem streng duidelijk maakte dat dit niet de bedoeling was.

Om 16:00 waren de kinderen nog steeds niet wakker, dus ben ik naar boven gegaan om ze te wekken. Allebei strontchagrijnig, bah. Vooral Baptiste natuurlijk. Arrhgg. Maar goed, we gingen de gouter eten en naar de muziekles van Ambre. Gelukkig draaiden ze tegen de tijd dat we aankwamen weer bij.

Met Baptiste ben ik teruggegaan, heb ik gestofzuigd, opgeruimd, nog even met hem gespeeld en toen was het weer tijd om Ambre te halen, bad, diner etc. Dus eigenlijk ging het vrij snel vandaag. Isabelle kwam om 19:50 thuis terwijl we met zn 3en op elkaar gepropt aan het kleine bureautje van Ambre zaten te kleuren. Nadat Isabelle de kinderen op bed had gelegd wilde ze nog even met me praten. Ze wilde de tijd dat ik bij hen was nog even doornemen en me wat dingen meegeven waarop ik beter moest letten. Ze zei dat ik goed op moest letten dat ik alles helder vertel en sneller aan de bel trek als er iets is. Zo nog een paar dingen die ze zei, maar die ben ik even vergeten. Jammer dat het alleen negatieve feedback was, maar goed, het was goed bedoeld volgens mij, om van te leren, dus daar ben ik haar dankbaar voor.

Nou, dat waren de afgelopen 2 dagen alweer. Wel heel raar hoor, m'n laatste nachtje hier.. Over 24 uur zit ik bij het nieuwe gezin en hoop ik daar de rest van het jaar te blijven. Woow, time flies! Morgenvroeg ga ik eerst naar het nieuwe gezin, want Nayla gaat me de weg naar de school laten zien. Dat wilde ze eigenlijk vrijdagochtend doen, maar dan heb ik school om 09:45. Dus vandaar dat ik heb voorgesteld het morgen te doen. Daarna ga ik naar school. 's Middags ga ik bloemen kopen voor Isabelle en Fabrice, een kaartje voor de ouders van Basile en bloemen voor het nieuwe gezin. Daarna ga ik nog even mijn kleine koffertje compleet maken en de laatste dingen inpakken en dan ga ik Ambre en Baptiste van school halen. Isabelle komt rond 19:00 thuis, dan kan ik met het kleine koffertje naar het nieuwe gezin en kan ik daar mee-eten meteen. Dat kleine koffertje is voor een paar dagen, zaterdag gaat een van de gastouders me met de auto helpen met de andere koffers die nog hier blijven staan tot zaterdag. Heeel praktisch! Zo hoef ik niet heen en weer en niet met die loodzware koffers naar de metro te lopen en met overstappen niet al die trappen op en af. Dus dat is echt luxe dat we met de auto mijn zware koffers gaan halen.

Dus, morgen mijn laatste dagje met de kids. Vreeemd gevoel, maar heb ook zin om bij het nieuwe gezin te beginnen. Goed, dat was het voor vandaag. Tot snel maar weer,

Bisous

PS: vandaag precies over 1 maand vertrek ik naar Nederland, zin in!:D

Paris jour 76: mon grand-père

Bonsoir mes chéries,

Zo, het zit er weer op voor vandaag. Heb vanochtend 3 wassen gedraaid en wat opgeruimd enzo. En daarna whatsappte ik papa en die zei dat hij en mama net met opa in t ziekenhuis zaten. Opa is namelijk geopereerd aan zn hersenen, want hij had laatst een hersenbloeding gehad. Het was niet gevaarlijk, maar opa bleef maar in de war en is ook nog een keer gevallen. Dus toen hebben ze toch besloten om opa te opereren en dat is gelukkig allemaal goed gegaan! Pap ging op zn telefoon proberen te skypen. En t lukte! Maar ik had er even niet bij stilgestaan dat papa de telefoon aan opa ging geven, dus toen hoorde ik ineens opa zn stem uit mn computer komen en toen schoot ik even vol. T was heel fijn om opa weer te spreken!

Vervolgens ben ik de stad in gegaan om mn beltegoed op te waarderen. Heb daarna nog een beetje rondgewandeld en ben weer terug gegaan, want ik moest ook nog even brood halen.

En toen was het weer tijd voor de kinderen. Wel raar hoor, dat ik bijna wegga. Vandaag vroeg Ambre bijvoorbeeld wanneer ik jarig ben en als ik dan jarig ben dat ze allemaal slingers en ballonnen gaan ophangen. Ahh zo lief maar tegelijkertijd voelde ik me wel schuldig.

We zijn maar even in t park gebleven, Ambre had het koud (het was helemaal niet zo koud) maar dat komt omdat ze een beetje ziekjes is. En Baptiste had ook niet zo'n zin om te blijven, dus zijn we naar huis gegaan. Ik ben meteen vast gaan koken, dat ik dat tijdens het bad niet hoef te doen. Ik maakte rijst en had nog een restje van de erwtjes en worteltjes staan, dus die heb ik ook erin gedaan. De kinderen waren best lief vandaag, dus dat was fijn:) Ik dacht, ze zijn moe, ik doe ze wat eerder in bad, eerder eten, kunnen ze ook eerder naar bed. Handig, kindjes die nog geen klok kunnen kijken. Om 19:00 waren we klaar met eten en om 19:15 hadden de kinderen tandjes gepoetst en hadden we het eerste verhaaltje al gelezen. En toen kwam Isabelle thuis en nam het over. Relaxed dagje vandaag dus.

Morgen weer naar school, zin inn! Ik heb niks meer toe te voegen, jullie zijn helemaal bij:)

Bonne soirée et bisous

Paris jour 75: un chaleureux dimanche

Bonjourbonjour,

Het weekend is weer voorbij en het is een van die slechste dagen van de week: maandag. Altijd even zuur, die eerste dag dat we weer moeten beginnen. Maar gelukkig kan ik terugkijken op een leuke zondag. Ik had lekker uitgeslapen en daarna heb ik de intocht van Sinterklaas gekeken. Zo ontzettend leuk! Wel jammer dat ze geen grote stoomboot hadden, maar ze hadden het met die kleine bootjes wel leuk opgelost. Ben me gaan omkleden, want ik had om half 4 afgesproken met Tessa en Julia om naar de Gaumont (bioscoop) op de champs te gaan naar skyfall. We hadden niet gereserveerd, dus ik was al een beetje bang dat het druk zou zijn. En jawel, we kwamen de metro uit en t was enorrrm druk!:O Mega lange rij stond buiten. Tjsa, beetje naïf op zondagmiddag naar skyfall bij de champs elysées:') Gelukkig was Tessa alleen thuis, dus besloten we naar haar huis te gaan en daar lekker te eten en een film te kijken.

We hebben met wat restjes uit de koelkast een maaltijd in elkaar gezet en natuurlijk lekker gekletst. Het was zooo relaxed, ik kwam echt weer even tot rust. Net zoals zaterdag in t park met Kelly en de vogels. Ook Sinterklaas kwam ter sprake, want dat mogen we natuurlijk niet zomaar voorbij laten gaan! Eerst gingen we lootjes trekken, maar dat is natuurlijk geen doen met zn 3en. Daarna hebben we naar Tessa haar idee besloten dat, omdat we toch maar met zn 3tjes zijn, we gewoon voor allebei een cadeautje kopen. Dus ik koop en voor Juul en voor Tess en cadeautje en maak een gedicht voor alletwee. En we kopen alledrie 5 onzincadeautjes om mee te gaan dobbelen:) We gaan het t weekend na 5 december vieren, zin in!

Ineens werd ik gebeld en ik zag de naam van de moeder van mijn nieuwe gastgezin verschijnen. Ze had me 's ochtends ook al gebeld om te vragen of het uitkwam dat ik dinsdagavond zou verhuizen. Ik had nog niks van Isabelle gehoord, dus ik wist het niet. Ze vroeg het nummer van Isabelle en zei dat ze zelf wel even zou bellen. Nu belde me om te zeggen dat ze Isabelle had gesproken en het niet uitkwam dat ik dinsdagavond zou komen. Donderdagavond kwam Isabelle beter uit. Ja logisch, want Isabelle is altijd thuis vrijdags. Ik baalde wel een beetje, omdat ik graag die woensdag meteen een hele dag wilde meedraaien om de kinderen te leren kennen en meteen wist hoe de woensdag in elkaar zat. Nayla is altijd thuis woensdags, dus die kon me dan alles meteen laten zien. Ook had ik mn koffers al helemaal klaar en alle restjes eten opgegeten, zodat niet alles half aangebroken hier zou staan voor de nieuwe au pair. Daarbij komt nog dat ik vrijdag- en zaterdagavond meteen moet babysitten.. En ze vroeg me of ik voor mei, wanneer zij tijdens de schoolvakantie 2 weken naar China gaan, ik 3 dagen alleen wilde blijven met de kinderen (ook 's nachts) en daarna een week met de kinderen naar t platte land bij opa en oma en daarna een week zou ik vakantie hebben. Of ik daarover wilde nadenken. Nouja, dat vond ik iets minder, afgezien van die week vakantie natuurlijk^^ Maar ik denk er rustig over na, het is tenslotte pas in mei.

Goed, terug naar het mooie huisje van Tessa. We zijn met een bord op de bank gaan zitten en hebben de film 'crazy stupid love' gekeken. T was zooo gezellig en zo grappig xD Daarna was het pas 20:00 ofzo en hebben we de Notebook opgezet, want Tessa vond die acteur Ryan Gosling zo knap in crazy stupid love en hij speelde ook in de notebook, vandaar dat we die daarna hebben gekeken. T was echt super gezellig, knus met zn drietjes op de bank:)

Om kwart voor 11 was het toch echt tijd om te gaan en ben ik lekker gaan slapen. Nu ga ik even foto's op mn blog zetten. Daarnao ga ik mijn halfuurwasje eruit halen en een volle trommel donkere was erin proppen en dan ga ik de stad in om beltegoed te kopen en een formulier voor mijn ovpas. En dan vanmiddag de kindjes weer halen en dan is het alweer bijna dinsdag. Time flies!

Bisousss